koncepcja organizacji pracy stworzona na początku XX wieku przez Henriego Forda i wprowadzona w życie w jego zakładach produkujących samochody. U podłoża tej koncepcji i jej rozwoju był wzrost dużych organizacji przemysłowych, opartych na masowej produkcji dóbr. Wytwarzaniu na szeroką skalę ujednoliconych produktów towarzyszyła specjalizacja czynności oraz podział pracy. W 1914 r. w Michigan H. Ford wprowadził w swoich zakładach linię montażową, która zrewolucjonizowała system pracy (każdy pracownik miał przypisane wykonywanie jednej, powtarzającej się czynności w określonym czasie). Efektem był wzrost produktywności oraz obniżenie kosztów produkcji.
Doktryna Forda, zwana potocznie fordyzmem, składa się z trzech podstawowych zasad:
1. Produkcji masowej, opartej na daleko idącym podziale pracy, z punktem wyjścia w postaci standaryzacji wyrobów.
2. Wysokich płacach, jako źródle prosperity przedsiębiorstwa -„jeżeli płacimy dużo – mawiał Ford – to pieniądze są wydatkowanie. Wzbogacają pośredników, detalistów, fabrykantów i pracowników wysokich szczebli.” W 1925 roku płacił swoim pracownikom o 50% więcej niż inni pracodawcy w branży motoryzacyjnej, choć nie istniał w jego przedsiębiorstwie żaden system rent i emerytur.
3. Braku hierarchii formalnej, sztywnych schematów oraz skomplikowanej rachunkowości – jak najmniejsza ilość personelu biurowego – wszystko po to, by maksymalnie obniżyć koszty produkcji.
Założeniem koncepcji Forda jest wytworzenie produktu w takiej cenie, by przeciętnie zarabiający człowiek mógł sobie pozwolić na jego kupno.
Alfabet HR-u udostępniony jest przez Portal Rynku Pracy HRK.PL
Warto także przeczytać: