Kilka elementów stanowi wyróżnik CSZ. Jednym z nich jest pragmatyzm. Pragmatyzm wyraża się w tym, że CSZ ukierunkowany jest na cel i rezultat. Musimy mieć cel, ale chodzi nam o to, żeby osiągnąć rezultat.
Czym jeszcze charakteryzuje się CSZ? Świadomym metodycznym posługiwaniem się pytaniami w celu zmiany sposobu myślenia o sobie i o okolicznościach, z jakimi coachowany pracownik ma do czynienia. Pytania wyprowadzają go poza powtarzające się wzorce i nawyki myślowe, poza nieuświadomione przekonania sterujące życiem i pracą. Metodyczne i świadome stosowanie pytań skłania drugą osobę do zmiany zachowań, co ma pozytywny wpływ na osiąganie celów.
W trakcie rozmów manager-coach świadomie ceduje odpowiedzialność za zmianę i rezultaty na osobę, która jest coachowana. Idealna rozmowa coachingowa jest wolna od wszelkich nacisków. Menedżer musi mieć więc w sobie wewnętrzną zgodę na to, żeby tolerować lub akceptować niezależność pracownika. To on samodzielnie i odpowiedzialnie będzie decydował o dotyczących go sprawach.
Coaching prowadzony przez menedżera ma wiele pozytywnych cech:
• Jest skoncentrowany na osiągnięciu biznesowych celów.
• Menedżer-coach jest świadomy wyników, które osiąga dana osoba. Wie, jak jest ona odbierana w firmie przez innych ludzi.
• Relacja między menedżerem a coachowanym jest ciągła w czasie i pozwala na to, żeby interwencje coachingowe były bardzo szybkie.
• Rozmowy coachingowe są dostępne dla wszystkich jego pracowników.
Pamiętaj, że intencją menedżera-coacha jest wzmacniać coachowanego pracownika, zachęcać go do refleksji, do odkrywania nieznanych mocnych stron, do przekraczania i eliminowania barier czy trudności stojących na drodze do rozwoju i osiągania celów. Ważne jest, żeby coachowani pracownicy stawali się coraz bardziej świadomi swoich działań i ich konsekwencji, by byli bardziej świadomi istnienia alternatywnych opcji. Konwersacje coachingowe koncentrują się na osiąganiu osobistych wyników
Pewnie interesuje cię, co menedżer-coach robi w trakcie coachingu. Na pewno wzmacnia i rozwija samoświadomość osoby, z którą pracuje. Wspólnie analizują jej mocne strony, obszary rozwoju, styl poznawczy, sposoby nawiązywania relacji z innymi, czynniki motywujące, wartości czy długoterminowe cele. Rolą menedżera-coacha jest także modelowanie pożądanych zachowań. Coachowany pracownik często naśladuje managera- coacha. Uczy się na przykład rozwiązywania problemów, uczy się wyzywać na pojedynek samoograniczające przekonania, regulować emocje, ustalać cele, planować itp.
Jednym z zadań menedżera-coacha jest dotarcie do rdzenia zagadnienia czy problemu, z którym przychodzi coachowany. W czasie rozmów coachingowych będziesz testował swoje hipotezy i czekał cierpliwie na odpowiedzi pracownika, będziesz towarzyszył mu w poszukiwaniu odpowiedzi na ważne pytania. Czasami będziesz odpowiadał na jego pytania. Będziesz także wspólnie z nim ustalał, które zachowania warto zmienić. Będziesz przekazywał mu informacje zwrotne. Będziesz zachęcał do wypróbowania nowych zachowań, nowych przekonań, nowych sposobów myślenia.
Zobacz także pozostałe części:
Coachingowy styl zarządzania cz. 1
Coachingowy styl zarządzania cz. 2: Cele CSZ z perspektywy firmy