Wielu z nas marzy o własnej firmie. Snujemy wizje, jak wspaniale byłoby być szefem samego siebie. A gdy firma się rozwinie – jak doskonale będziemy zarządzać zespołem ludzi, którzy dla nas pracują. Niestety rzeczywistość niejednokrotnie mija się z wyobrażeniami. Po czym poznać dobrego przywódcę? Czym powinien się on wyróżniać?
Jedni twierdzą, że przywódcą trzeba się urodzić. Inni uważają, że istnieje zespół cech, które można w sobie wykształcić bądź też wyostrzyć. Prawda, jak zawsze w takich sytuacjach, leży pośrodku. Kształtowanie liderów polega na doskonaleniu zawodowym oraz ogólnym, w takich kwestiach jak: komunikacja, umiejętność rozwiązywania problemów, negocjacji, zarządzania czasem itp. Nieodłącznym elementem takich szkoleń jest doskonalenie osobowości.
10 cech osobowości lidera
Idealny lider posiada wszystkie wymienione poniżej cechy i potrafi z nich korzystać w każdej sytuacji – zarówno zawodowej, jak i prywatnej. Jego wyjątkowość polega na tym, że umie zaszczepić część swoich cech w innych ludziach, np. współpracownikach. Na 10 cech lidera składają się: poczucie własnej wartości, proaktywność, samodzielność, pozytywne myślenie, współzależność, spójność wewnętrzna, poczucie obfitości, umiejętność tworzenia wizji, zdolność i wola ciągłego uczenia się oraz intuicja.
Poczucie własnej wartości
Poczucie własnej wartości potrzebne jest każdemu – bez wyjątku. Jednak u lidera jest ono konieczne. Bez wiary w siebie, bez świadomości swoich umiejętności i siły przywódca nie osiągnie sukcesu. Człowiek zadowolony z siebie ma się odwagę, która jest potrzebna w podejmowaniu trudnych decyzji, w stawianiu sobie wysokich celów. Jeśli wyobrazimy sobie osobę nieśmiałą, niepewną własnych racji, niezdecydowaną, na starcie zakładającą niepowodzenia, to szybko pojmiemy, że nie jest to ktoś, kogo chcielibyśmy widzieć na stanowisku szefa. Do odniesienia sukcesu potrzebne jest myślenie w kategoriach zwycięstwa. Poczucie własnej wartości pozwala czuć się komfortowo wśród innych – nie traktujemy wówczas swoich podwładnych jak stałego zagrożenia.
Proaktywność
Proaktywność oznacza przejęcie odpowiedzialności i kontroli nad swoim życiem. Konieczne jest przekonanie, że to nasze decyzje wpływają na sytuacje, w których się znajdujemy. Często spotykamy osoby zawsze znajdujące usprawiedliwienie swojej sytuacji życiowej. Często za niepowodzenia obwiniają los, przypadek, uznają się za pechowców niepotrafiących wyswobodzić się z objęć fatum. Powinny zmienić one sposób myślenia i iść za starożytną mądrością – „każdy jest kowalem swojego losu”.
Samodzielność
Niewątpliwie ta cecha uzyskiwana jest wraz z wiekiem i dojrzałością. Samodzielność wiąże się z niezależnością. Osoby, które zdobyły tę cechę, kierują się kategorią „ja” – „ja to zrobię”, „ja sobie z tym poradzę”. Nie boją się wziąć inicjatywy w swoje ręce.
Pozytywne myślenie
Lider musi wzbudzać entuzjazm wśród swoich podopiecznych. Ważne jest pozytywne przekształcanie rzeczywistości – kreowanie jej na zasadzie pewnych możliwości. Podejmowanie nowych wyzwań wymaga optymizmu. Bez niego nie bylibyśmy w stanie stworzyć niczego sensowego. Zakładając, że w każdej dziedzinie życia osiągamy sukcesy i porażki, bez pozytywnego myślenia każda porażka zniechęcałaby do dalszego działania. Prawdopodobnie postęp cywilizacyjny nie byłby możliwy, gdyby nie wiara w możliwość pozytywnego kreowania przyszłości.
Spójność wewnętrzna
Te dwa tajemnicze słowa oznaczają nic innego, jak uczciwość, która polega na zgodności myśli, słów i czynów. Lider nie musi manipulować ludźmi – potrafi osiągnąć swoje cele przez mówienie prawdy i dotrzymywanie obietnic. Manipulacja może przynosić korzyści, jednak są one krótkotrwałe. Nieszczerość zawsze (prędzej czy później) wyjdzie na jaw. Jedyną drogą do sukcesu i budowania stałych, pozytywnych relacji z otoczeniem jest kierowanie się wartościami etycznymi oraz moralnością.
Poczucie obfitości
Poczucie obfitości oznacza, że każdy powinien wierzyć, że dla wszystkich wystarczy dóbr tego świata. Nie powinno się uciekać do niemoralnych czynów w imię zysku. Liderzy nie mogą być nastawieni na to, by zagarnąć dla siebie jak najwięcej.
Umiejętność tworzenia wizji
Ta cecha wiąże się poniekąd z tym, co już zostało powiedziane – trzeba pozytywnie myśleć. Pozytywne myślenie pomaga liderowi w tworzeniu dwóch zasadniczych wizji – swego życia oraz rozwoju firmy. Sukcesy nie biorą się z przypadku, lecz z dążenia do przemyślanego celu (obranej wizji) oraz podejmowania trafnych decyzji.
Zdolność i wola ciągłego uczenia się
Dzisiejszy świat zmienia się bardzo szybko. Poza tym tonie w nadmiarze informacji. Lider powinien iść z duchem czasu – dokształcać się w swojej profesji. Nie polega to na tym, by przyswajać wszystkie informacje. Przywódca musi umieć rozgraniczyć istotną wiedzę od takiej, która nie jest mu potrzebna. Nauka ściśle wiąże się z podejmowaniem prawidłowych wyborów.
Intuicja
To ostatnia, dziesiąta cecha osobowości idealnego lidera. Intuicyjne działanie, bez potrzebny przeprowadzania skomplikowanych logicznych przemyśleń, ułatwia pracę i proces decyzyjny.
Przedstawione cechy odnoszą się do modelu idealnego. Jednak każdy przywódca powinien pielęgnować w sobie oraz rozwijać przynajmniej z część tych przymiotów.
Autor: Klaudyna Chudaska, knowbox.pl
