rozwinięcie mentoringu w kierunku wzmocnienia osobistej relacji wzorotwórczej między coachem (z ang. „trener”, „korepetytor”), którym jest tu zawsze przełożony, a jego podopiecznym. W coachingu chodzi nie tyle o przekazywanie umiejętności technicznych, ile o pobudzenie inicjatywy i motywacji szkolonego, dzięki wspólnemu ustalaniu celów i sposobów wykonywania pracy. Aby dobrze spełniać rolę coacha, przełożony powinien: posiadać ogólną wiedzę o rozwoju zasobów ludzkich i o planowaniu tychże w danym przedsiębiorstwie, umieć zrezygnować z autorytetu formalnego na rzecz osobistego, charakteryzować się kompetencjami interpersonalnymi, takimi jak takt, wyczucie, umiejętność słuchania, zdolności negocjacyjne.
Alfabet HR-u udostępniony jest przez Portal Rynku Pracy HRK.PL
Warto także przeczytać:
– „Coaching – moda czy skuteczne narzędzie rozwoju?”
– „Dlaczego warto inwestować w coaching?”
– „Jak wdrażać kulturę coachingową w firmie?”