Menedżer jako coach – Jenny Rogers, Karen Whittleworth i Andrew Gilbert – recenzja
Często szkolę menedżerów z umiejętności coachingowych, dlatego też książka Jenny Rogers, Karen Whittleworth i Andrew Gilbert „Manedżer jako coach. Nowoczesny styl zarządzania” była dla mnie lekturą obowiązkową zaraz po jej wydaniu. Chciałam sprawdzić,, jakie dobre praktyki są na świecie stosowane do zwiększania efektywności zarządzania i osiągania lepszych wyników, a nade wszystko, jak poprawia się komunikację w organizacjach.
Autorzy w przystępny sposób tłumaczą, jak przełożyć podstawowe zasady coachingu na relacje przełożony – podwładny. Posuwają się też dalej, pokazując kroki konieczne do wprowadzenia kultury coachingowej w organizacji, stosowania metod coachingowych w sprzedaży i kontaktach ze wszystkimi interesariuszami.
Autorzy przekonują czytelników, że podejście coachingowe wiąże się nierozerwalnie z tworzeniem atmosfery, dzięki której wzrasta zaangażowanie pracowników, co jest ściśle skorelowane z wynikami finansowymi organizacji.
Większa część książki poświęcona jest coachingowi nieformalnemu, czyli należącymi do codziennych zadań menadżera rozmowami z pracownikami. Autorzy zachęcają każdego menadżera do stosowania podejścia coachingowego, gdyż nawet jeśli będzie jedyną taką osobą w organizacji, to i tak osiągnie pozytywne efekty.
Autorzy zwracają uwagę na różnice między coachingiem formalnym a pracą menadżera jako coacha, jednak podkreślają, że zasadnicze umiejętności osób prowadzących rozmowy coachingowe są takie same. Są to: umiejętność słuchania, zadawania pytań i udzielania informacji zwrotnej. Przedstawiają też model rozmów rozwojowych zbliżony do coachingowego modelu GROW – polecają i podają przykłady wielu zastosowań modelu OSKAR.
Model OSKAR to elastyczne narzędzie , które może być wg. autorów stosowane w wielu codziennych, trudnych dla menadżera sytuacjach. Poczynając od zaplanowanej rozmowy o rozwoju kariery, poprzez rozmowę z osobą, która nie osiąga zaplanowanych wyników, a kończąc na przelotnej kilkuminutowej pogawędce. W książce przedstawione są liczne przykłady zastosowania modelu jako skutecznego narzędzia doskonalenia funkcjonowania zespołów, w tym do kierowania zebraniami oraz w sytuacji zarządzania zmianą.
Autorzy przedstawiają przekonujące argumenty za stosowaniem podejścia coachingowego zarówno indywidualnie przez menadżerów, jak i przez organizacje, gdyż tylko w ten sposób organizacje mogą się stale doskonalić i zwyciężać na rynkach jutra.
Ogromnym atutem tej książki jest wiele przykładów zastosowania coachingu w relacji menadżerów, którzy go stosowali. Trochę zabrakło mi większej ilości fragmentów dialogów, które czytelnikowi przybliżyłyby sposób prowadzenia rozmów w konkretnych przypadkach, jednak te, które zostały przedstawione, są bardzo przydatne jako praktyczne wzory do zastosowania w podobnych przypadkach. Polecam tę książkę wszystkim menadżerom, niezależnie od tego, czy pracują coachingowo, mają taki zamiar, czy też są przeciwni stosowaniu coachingu w zarządzaniu. Każdy dzięki tej książce rozszerzy swoje horyzonty i zwiększy skuteczność zarządzania ludźmi.
Autorka: Anna Zaremba
