Dziś nie znajdziecie tu przekazu propagandowego od ewangelistki flexipracy. Znajdziecie za to krótki poradnik z cyklu: zrób to sam. Dziś Adam Słodowy w mojej osobie radzi jak konkretnie załatwić sobie flexipracę. Robię to dlatego, że wciąż zarzucacie mnie pytaniami z prośbą o poradę. Odpisywałam cierpliwie, ale jako wolnomyśliciel (z tych wolno myślących) dopiero teraz wpadłam na pomysł, żeby to ująć w poście.
Drodzy Państwo, flexipracę można znaleźć na dwa sposoby:
Sposób #1 “Królewicz i żebrak”
Jeśli twój pracodawca jest generalnie ok, a po rynku pracy hulają pustynne wiatry zaniechaj poszukiwań ziemi obiecanej i postaraj się uelastycznić swoje stanowisko pracy. Poprosić, zawnioskować, zaaplikować – słowem wyżebrać u szefa.
Sposób #2 “Na Mojżesza”
Jeśli twój aktualny pracodawca nie rokuje, a ty czujesz, że zaraz trafi cię jasna cholera albo komuś przywalisz – poszukaj swojej ziemi obiecanej. Znajdź nowego pracodawcę, który będzie w stanie dać ci szansę na prowadzenie normalnego stylu życia.
Jeśli decydujesz się na Sposób #1
* Twój szef najprawdopodobniej nie wie czym jest flexipraca i będzie myślał, że chcesz mu wcisnąć jakąś ściemę. Po wstępnych śmichach-chichach przyjdzie czas na konkret i wówczas pokaż, że to nie lipa i zaprezentuj pracodawcy swoją wizję pracy. Po oczywiście gruntownym przemyśleniu z jakiej formy chcesz skorzystać i co cię urządza. Bądź konkretny/a, znaj każdą odpowiedź na ewentualne pytanie – słowem pokaż swoją determinację i wiedzę. Musisz pokazać w jaki sposób będzie mógł kontrolować twoją pracę, w jakich godzinach będziesz dostępny/a, kiedy będziesz w biurze i jak będziecie rozliczać efekty pracy.
* Ważne są motywy twojego działania. Prośba o zredukowanie tygodnia pracy do 4 dni, żeby w piątki chodzić na uczelnię jest ok, bo pracodawca korzysta z twojej edukacji. Gorzej, jeśli piątek chcesz przeznaczyć na dorobienie bokiem na chałturze. Nie licz wtedy na współpracę.
Jeśli decydujesz się na Sposób #2
* Już w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej musisz wiedzieć, że chcesz pracować flexi i interesuje cię praca w określonej kulturze. Zapytaj o czas i organizację pracy, podkreśl, że jesteś samodzielny/a i potrafisz świetnie organizować sobie pracę, a najlepiej pracujesz, kiedy masz kontrolę nad własnym czasem pracy.
* Szukając nowego zatrudnienia pogrzeb w sieci. Gdzie jest fajnie? Kto zbiera dużo nagród za szlachetne miejsce pracy? Popytaj znajomych o demokratyczne i ludzkie firmy.
* Kieruj pytania do odpowiedniej osoby. Jeśli przechodzisz przez wielostopniową rekrutację, będziesz miał/a możliwość spotkania i porozmawiania z kilkoma osobami. Wykorzystaj to i dowiedz się o flexi jak najwięcej. Nie wal jednak na ślepo, zadawaj odpowiednie pytania odpowiednim osobom. HR Managera zapytaj o elastyczną organizację pracy, możliwość dostosowania, możliwość pracy z domu, dostęp do narzędzi. Bezpośredniego rekrutera czyli najprawdopodobniej szefa, zapytaj o kulturę firmy, o to, czy zdarza się, że ludzie pracują poza firmą, czy firma dba o rozwój zainteresowań pracowników i wspiera ich work-life balance
* Pamiętaj, że świadomość tego jaka praca będzie pasowała do twojego stylu życia pomaga w utrzymaniu zatrudnienia, przynosi większą satysfakcję i redukuje niebezpieczeństwo wypalenia zawodowego i depresji. Jeśli jesteś młodą matką i trafisz do firmy, gdzie ważne są dupogodziny i kultura obecności w pracy i pełnej dyspozycyjności, to jest spora szansa, że po pół roku od podpisania umowy zaczniesz z wolna odgryzać sobie głowę, w miotając się między rolą matki a pracownika. Jeśli jesteś młodym miłośnikiem sportów ekstremalnych, który zatrudnił się w konsultingu strategicznym, gdzie praca trwa do 2 rano – też nie daję ci szans na wielkie szczęście. Klucz to rozpoznanie własnych potrzeb i szczera rozmowa podczas rekrutacji.
