Jak pokazuje najnowszy „Global Engagement Report” firmy Blessing White, poświęcony zaangażowaniu pracowników, 26% z nich nie deklaruje zaufania do bezpośredniego przełożonego. Relacja z managerem to jedna z kluczowych składowych zaangażowania pracowników.
Dzięki stosowaniu się do prostych, intuicyjnych zasad, zarówno menedżerowie jak i ich podwładni nabierają większej satysfakcji z codziennej pracy. Oto praktyczne umiejętności, które cechują odnoszących sukcesy menedżerów wg Dale Carnegie:
Komunikowanie z przekonaniem
Jednym z najczęstszych typów komunikacji biznesowej jest komunikacja zorientowania na przekonanie. Menedżerowie maja na celu zarządzanie pracownikami w taki sposób, aby wykonywali swoje działania w zgodzie z celami swojego stanowiska, zespołu i firmy. Nie zawsze jednak pamiętamy o tym, że aby wykonywać swoje zadania z zaangażowaniem, pracownicy muszą rozumieć ich znaczenie dla realizacji celów biznesowych. Dale Carnegie proponuje prostą, trzystopniową formułę, która może w istotny sposób poprawić naszą zdolność przekonania słuchacza. Formuła ta jest następująca:
Zdarzenie: Osobiste doświadczenie przyciąga uwagę: zaciekawia ludzi, czyni ich otwartymi na perswazję i dostarcza dowody na to, dlaczego nasz pomysł jest wart rozważenia. Przy komunikacji perswazyjnej należy skupić się w pierwszej kolejności na przedstawieniu przykładów i dowodów z własnego doświadczenia, które popierają daną prośbę.
Działanie: Jeżeli nawet precyzyjnie określimy sposób działania jednocześnie prosząc o wykonanie kilku zadań, pozostawimy poczucie niepewności co do ustalenia priorytetów. Skuteczna perswazja wymaga uproszczenia przekazu i zalecenia podjęcia jednego, konkretnego działania.
Korzyść: Należy wyraźnie podkreślić korzyści, jakie słuchacz odniesie z podjęcia zaleconego działania. Jeżeli nasze sugestie posłużą bardziej nam samym niż rozmówcy, perswazja będzie wydawać się manipulacją i wyrachowaniem. Należy więc uwzględnić punkt widzenia słuchacza aby przekonać go, że to, co jest mu proponowane, leży w jego najlepszym interesie.
Komunikacja mająca na celu przekonanie jest kluczową umiejętnością, jaką należy opanować w codziennej pracy w środowisku biznesowym. Trójstopniowy model proponowany przez Dale Carnegie Training – Zdarzenie, Działanie, Korzyść – daje możliwość uzyskania od innych oczekiwanych wyników.
Umiejętne dopasowanie stylu przywództwa
Wchodzenie w interakcję z osobą, której styl przywództwa jest podobny do naszego, jest relatywnie proste. Jednakże, praca z osobami, które preferują styl przywództwa inny, niż ten, który prezentujemy my, może stanowić wyzwanie. Zdaniem Dale’a Carnegie najistotniejszym elementem pracy z różnymi stylami liderów jest elastyczność – chęć i zdolność do spojrzenia na sprawy z perspektywy innej osoby. Pomaga w tym następująca typologia:
Wizjoner: Osoby posiadające wizjonerski styl przywództwa myślą kreatywnie, dobrze czują się podczas burzy mózgów oraz zadawania otwartych pytań. Podejmują decyzje w sposób intuicyjny, chętniej opierając plany działania na osobach, kreatywnych pomysłach i opiniach, niż faktach i analizach. Dobrze czują się w środowiskach, w których komunikacja jest szybka, dyskusje emocjonalne, a ludzie energiczni. Nie najlepiej reagują na gąszcz szczegółów, statystyk czy drobiazgowych danych.
Nastawiony na wyniki: Osoby z tym stylem przywództwa są ukierunkowane na osiąganie wyników i najlepiej czują się przyjmując bezpośrednie podejście do podejmowania decyzji i stosunków interpersonalnych. Postrzegają sytuacje jako wyzwania, którym należy sprostać i pragną realizować zadania w sposób możliwie jak najszybszy i najbardziej bezpośredni. Są wymagające wobec siebie samych i mają wysokie oczekiwania wobec innych. Nie najlepiej reagują na spekulacje i przypuszczenia, marnotrawienie czasu czy zbyt osobiste podejście.
Moderator: Osoby posiadające styl przywództwa typowy dla moderatora cenią relacje, oddanie i lojalność. Motywuje je działanie w środowisku pracy nakierowanym na współpracę i wzajemne inspirowanie, w którym ceni się pracę zespołową. Najlepiej czują się mogąc oferować zachętę i wsparcie, wolą styl skoncentrowany na osobie niż stricte rzeczowe podejście, oparte na suchych faktach. Źle reagują na pośpiech czy groźby.
Analityk: Osoby posiadające analityczny styl przywództwa cenią systematyczne, formalne podejście do rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji. Łatwiej radzą sobie z faktami i liczbami niż opiniami i emocjami. To osoby raczej zdystansowane i rzeczowe, z mniejszą dozą ciepła czy ekspresyjności. Źle reagują na agresywne czy beztroskie podejście.
Skuteczni liderzy muszą znaleźć sposób, by rozpoznawać preferowany przez pracownika styl i podkreślać pozytywne cechy danej osoby, ograniczając jednocześnie do minimum wyzwania i trudności związane z innymi niż własny stylami.
Dobre wyjście z trudnej sytuacji
Dobry menedżer nie unika konfrontacji, ale stara się w taki sposób zarządzić sytuacją, aby mimo wszystko uzyskać warunki wspierające pracowników w realizowaniu ich zadań.
Oto kilka kluczowych wytycznych, jak radzić sobie w trudnej sytuacji:
Koncentracja na wynikach: Skoncentrowanie się na osiąganiu celów, a nie na osobowościach poszczególnych członków zespołu, pozwoli nam docenić ich mocne strony i różne od naszych podejścia do realizacji zadań.
Dostosowanie naszych oczekiwań: Sposób działania innych może się różnić od naszego, co nie oznacza, że nasz jest lepszy. Musimy wyzbyć się egoistycznych motywacji i odpowiednio dostosować nasze oczekiwania wobec innych osób. Otwórzmy się zatem na możliwość zmiany swojego dotychczasowego sposobu myślenia – człowiek uczy się całe życie!
Zrobić krok do przodu: Nie możemy czekać z założonymi rękami oczekując, że inni zmienią swój styl. Istnieją niewielkie szanse, że zrobią to spontanicznie. Aby zmniejszyć przepaść pomiędzy stylami przywództwa, musimy zrobić krok do przodu, zanim zrobią to inni. Poznajmy preferencje i oczekiwania innych, aby ułatwić współpracę z nimi.
Czy jesteście Państwo na Facebooku? Aby sprawdzić, jaki styl przywództwa Państwo prezentują, proszę zrobić quiz dotyczący stylów przywództwa proponowany przez firmę Dale Carnegie Training.
Motywowanie innych poprzez stosowanie systemu pozytywnych wzmocnień Wyrażanie konkretnych, dobitnych opinii to podstawa wartościowej informacji zwrotnej. Jej nieodzowne składniki to:
- wskazanie na cenioną cechę,
- wyrażenie dla niej podziwu,
- uzasadnienie opinii konkretnym przykładem – czymś, co zostało zaobserwowane w zachowaniu danej osoby.
Wskazówki dotyczące negocjacji typu „win-win”
Dla menedżerów, umiejętność prowadzenia negocjacji typu „win-win” może być kluczowa dla powodzenia rozmów negocjacyjnych. Podobnie jest przy wywieraniu wpływu na współpracowników i budowaniu konstruktywnych, pozytywnych relacji. Oto 6 kwestii, które menedżerowie powinni uwzględnić przygotowując się do każdych negocjacji, również tych z podwładnymi:
Wiem czego chcę. Określenie, jakie są nasze oczekiwania co do rezultatu rozmów.
Wiem czego chce druga strona. Zrozumienie, co druga strona chce osiągnąć w wyniku negocjacji.
Wyprzedź ewentualne sprzeciwy i zastrzeżenia. Przeprowadzenie stosownej analizy przed przystąpieniem do negocjacji: zgromadzenie argumentów i dowodów na poparcie swoich tez.
Zidentyfikuj możliwe ustępstwa. Określenie obszarów niepodlegających żadnym ustępstwom i negocjacjom oraz kwestie, które mogą być przedmiotem kompromisów.
Zdefiniuj „zadowalające zakończenie”. Ustalenie „zadowalającego zakończenia” pozwala zidentyfikować moment, w którym nie ma potrzeby dalszego prowadzenia negocjacji.
Ćwicz z partnerem. Pozwala to nabierać pewności siebie i swobody , co znacząco ułatwi sprawne i pomyślne dla Ciebie przeprowadzenie negocjacji.
Kilka minut zarządzania więcej
Wymienione powyżej techniki to proste, praktyczne wskazówki. Wydawać się może, że to oczywistości, wszyscy je znamy. Czy jednak aby na pewno zawsze o nich pamiętamy? Warto powalczyć o te 26% pracowników, którzy nie deklarują, że ufają swoim przełożonym.
Źródło: Dale Carnegie Training
