Nieformalne uczenie się pracowników w miejscu pracy odbywa się podczas wykonywania codziennych obowiązków i kontakt z ludźmi. By uczenie to było efektywne, pracodawca powinien stworzyć warunki, które sprzyjają wymianie doświadczeń.
1. Przede wszystkim należy zidentyfikować funkcjonujące w firmie sposoby nieformalnego uczenia się. W tym celu można wykorzystać kilka technik:
a) wywiady indywidualne lub wywiady fokusowe (moderowana dyskusja na konkretny temat). Metody te pozwolą na zidentyfikowanie źródeł informacji, z których pracownicy korzystają oraz tych, których nie wykorzystują w swojej codziennej pracy. Można się również dowiedzieć, w jaki sposób pracują nad poprawą jakości swojej pracy.
b) ankiety
c) obserwacje. Jest to rozwiązanie bardziej czasochłonne, ale pozwala uzyskać wiele informacji. Można zwrócić uwagę na to, co pracownik robi, gdy ma wątpliwości związane z wykonywanym zadaniem. Przykładowe reakcje:
– osobista rozmowa ze współpracownikiem, rozmowa telefoniczna, wymiana e-maili,
– wykorzystywanie intranetu lub internetu,
– kontaktowanie się z ekspertami z danej dziedziny,
– wykorzystywanie innych źródeł (jakich?)
2. Przekazywanie wiedzy na temat technik wspomagających uczenie się (np. mapy myśli), ustanawianie indywidualnych celów edukacyjnych oraz networking (tworzenie sieci kontaktów umożliwiających szybsze zdobywanie informacji).
3. Dostarczanie źródeł informacji – pracownicy powinni mieć dostęp do informacji o dobrej jakości.
4. Tworzenie środowiska sprzyjającego wykorzystywaniu informacji oraz dzieleniu się posiadaną wiedzą. Badanie IDC Survey (2003) wykazało, że przeciętnie 15-30 % czasu pracy pracownicy poświęcają na aktywne poszukiwanie informacji. Warto wprowadzić platformę internetową lub inne rozwiązanie ułatwiające dzielenie się posiadaną przez pracowników wiedzą.
5. Stwarzanie okoliczności sprzyjających nieformalnemu uczeniu się. Najkorzystniej jest, gdy pracownicy mają możliwość osobiście porozmawiać, podzielić się propozycjami rozwiązań w danym zakresie. Takie możliwości dają m.in.
a) praca w zaspołach projektowych – możliwość współpracy z osobami reprezentującymi inne działy pozwala spojrzenie z nowej perspektywy, wymianę poglądów, powiększenie sieci kontaktów pracowników,
b) partnerska relacja między coachem/mentorem a uczestnikiem coachingu/mentoringu.
Przykładowe narzędzie do diagnozy nieformalnego procesu uczenia się można pobrać tutaj.
Źródło: trainingzone.co.uk
