Zasady równego traktowania w pracy przewidują, że osoby na podobnych stanowiskach powinny otrzymywać takie samo wynagrodzenie za analogiczną pracę. Tymczasem wyniki badań przeprowadzonych przez firmę Diners Club Polska w ramach programu Talent Club potwierdzają smutną prawdę: kobiety na stanowiskach menedżerskich w Polsce zarabiają mniej od swoich kolegów po fachu. Dzieje się tak nawet pomimo powszechnego wśród przedstawicieli polskiej kadry kierowniczej przekonania o zasadności równych zarobków dla obu płci.
Badania zatytułowane „Czy menedżer ma płeć?”, przeprowadzone wśród przedstawicieli polskiej kadry menedżerskiej wykazały, że menedżerowie nie widzą większych różnic pomiędzy sprawowaniem stanowisk kierowniczych przez mężczyzn i kobiety. Niemniej jednak ci sami respondenci przyznali, że w wysokości zarobków menedżerek i menedżerów istnieją zdecydowane różnice, przy czym zdaniem większości badanych (67%) są to różnice na niekorzyść kobiet.
Pogląd o niższych zarobkach kobiet podzielało więcej biorących udział w badaniu menedżerek (75%) niż menedżerów (57%). Wśród respondentów, którzy wskazali na dysproporcje w zarobkach kobiet i mężczyzn, najwięcej osób szacowało, że zarobki menedżerek są średnio o 20-30% niższe od pensji menedżerów. Jedynie 19% uczestników badania wyraziło przekonanie, że zarobki obu płci na stanowiskach kierowniczych są równe.
Optymistycznym wnioskiem z badania jest fakt, że niemal wszyscy respondenci – i to niezależnie od płci – byli zdania, że zarobki kobiet i mężczyzn na analogicznych stanowiskach powinny być jednakowe. Takie przekonanie wyraziło aż 91% badanych, wśród których było nieco więcej kobiet (96%) niż mężczyzn (87%).
Przedstawiciele kadry menedżerskiej, którzy wzięli udział w badaniu, w większości (58%) uznali także, że szanse kobiet na awans są niższe niż szanse mężczyzn (odmienne poglądy zadeklarowało jedynie 28% badanych). Jednakże, jak zauważa socjolog współpracujący z Uniwersytetem Wrocławskim i ekspert programu Talent Club dr Anna Wilk, menedżerowie-mężczyźni wciąż nie zawsze są świadomi istnienia tzw. „szklanego sufitu”. – Chodzi tutaj o pewne niewidzialne bariery stawiane kobietom na drodze do najwyższych i najbardziej prestiżowych stanowisk w hierarchii firmowej – wyjaśnia Anna Wilk. – Na fakt ich istnienia wskazało więcej menedżerek niż menedżerów.
A czy sami menedżerowie dostrzegają różnice w elementach, które wpływają na awans zawodowy u obu płci? Z badań firmy Diners Club Polska wynika, że owszem. – Wśród elementów wpływających na awans kobiet najczęściej wymieniane były zaangażowanie w pracę, wykształcenie, umiejętność komunikowania się i dobra opinia w środowisku zawodowym – wylicza Anna Wilk. – Tymczasem, w przypadku mężczyzn były to dyspozycyjność, znajomości towarzyskie, umiejętność podejmowania ryzyka i wcześniejsze sukcesy zawodowe.
Zdaniem Jacka Bochenka, dyrektora Generalnego firmy Diners Club Polska, wyniki badań potwierdzają niepokojący fakt, że dysproporcje w płacach kobiet i mężczyzn, w tym przedstawicieli kadry menedżerskiej, to w naszym kraju wciąż bardziej reguła niż niechlubny wyjątek. – Jest to smutne, tym bardziej, że w tych samych badaniach wykazaliśmy, iż kobiety-menedżerki nierzadko zostawiają swoich kolegów w tyle jeśli chodzi o pogłębianie wiedzy na studiach podyplomowych i doktoranckich – komentuje Jacek Bochenek.
——————————
W badaniach zatytułowanych „Czy menedżer ma płeć?”, przeprowadzonych w ramach programu Talent Club, na pytania związane ze sprawowaniem funkcji kierowniczych przez panie i panów odpowiedziało 520 polskich menedżerów, w tym 52% kobiet i 48% mężczyzn.
Źródło: Talent Club
Ile są wart szacunki oparte na plotkach?