Witam,
wraz z rozwojem mediów społecznych coraz śmielszymi krokami firmy a także ich pracownicy (prywatnie ?) wkraczają do sieci. Internet jest bardzo interaktywnym medium – co może mieć rożne konsekwencje. Utrzymanie spójnego przekazu kluczowych wartości pracodawcy może być czasem wyzwaniem. Okazuje się, że efekt działań wewnętrznych, które są podejmowane przez wiele korporacji (np. imprezy typu team building, integracja), podczas których pracownicy nagrywają piosenki, czy filmy czy też występują w „scenkach” może mieć bardzo różny oddźwięk.
Przykład jaki ostatnio poruszyły także niektóre media, opisany jest tutaj: http://www.mmwroclaw.pl/7936/2010/2/4/filmik-pracownikow-auchan-ktory-robi-furore-na-youtube-zostal-skradziony?category=news
Oczywiście samo video nagrane przez pracowników firmy Auchan może rodzić różne emocje typu: a) czy to materiał promocyjny typu viral, b) czy to dywersja złośliwego pracownika, c) fajną ludzie mieli zabawę, nie róbcie afery.. itp.
Rzeczywiście z punku widzenia wizerunku firmy nie jest dobrze, gdy emocje są aż tak zróżnicowane jak widać po artykule i komentarzach. Film „Śpiewający Auchan”, który obecnie jest w serwisie od kilku dni obejrzało ponad 28046 osób, ma też ponad 80 komentarzy i cieszy się właściwie dość dobrą oceną użytkowników serwisu (czego zapewne korporacja nie wzięła pod uwagę). Nie wiem, czy to nie zostało spowodowane głównie stanowczą reakcją firmy i groźbami prawnymi skierowanymi pod adresem publikujących owe video. Bo przecież takich i podobnych filmów na YouTube można znaleźć wiele, choćby taki z firmy Ericsson:
który to, mimo że jest w serwisie już ponad pół roku nie ma żadnych komentarzy ani ocen i obejrzało go tylko 150 osób (na chwilę jak pisze ten post).
Z zagranicy pochodzi, znany już bardzo ciekawy festiwal filmów Deloittte. Oto przykład:
Rożnica między pierwszym a dwoma kolejnymi jest zasadnicza – otóż zapewne założenia leżące u podstaw powstania tychże filmów były zgoła inne. Ericsson zupełnie świadomie opublikował film na swoim oficjalnym kanale, otwarcie pokazując zabawę integracyjną swoich pracowników (ciekawe czy za zgodą na użycie praw autorskich, na których to łamanie powołuje się Auchan). Podobnie oficjalnie pokazał filmy Deloitte ze swojego festiwalu filmowego pracowników. Zapewne sami znajdziecie setki podobnych filmów nagranych przez pracowników różnych firm.
Podsumowując – budowa marki pracodawcy i jej komunikacja jest niełatwym zadaniem; czasem efekty pojawia się nie taki jaki był zamierzony (dużo pracy – słaby efekt medialny lub odwrotnie). Trzeba umiejętnie radzić sobie z komunikacją do wszystkich grup społecznych – przecież to nie tylko potencjalni pracownicy, ale też jednocześnie klienci, partnerzy, dostawcy, rodziny pracowników itp itd
Polecam oczywiście do przemyślenia i uwagi Michaela Hyatta http://michaelhyatt.com na temat zasad w mediach społecznych i ich kontrolowaniu. Oto najważniejsze, które za nim wypunktuję:
1. Możesz ufać swoim ludziom / pracownikom
2. Media społeczne to tylko jedna z form komunikacji
3. Więcej zasad jedynie jeszcze bardziej zbiurokratyzuje twoją firmę
4. Formalne zasady jedynie odstraszają ludzi od aktywnego uczestnictwa
5. Zapewne twoja firma już ma wdrożone zasady dotyczące nieodpowiednich zachowań, które mogą być uważane za uniwersalne dla wszystkich, bez względu na technologię. Oto główne jakie Hyatt cytuje za Thomas Nelson, a ja za nimi:
* Złe postępowanie wobec klientów
* Głoszenie nieprawdziwych rzeczy na temat innych pracowników lub firmy
* Profanacja
* Obraźliwy wyrażanie się o przełożonym lub współpracownikach
* Nieautoryzowane udostępnienie informacji poufnych
* Nieodpowiednie i obraźliwe zachowanie
* Dyskryminacja lub molestowanie współpracowników
* Niemoralne zachowania
A teraz pytanie do dyskusji: czy sytuacja opisana na wstępnie artykułu należy do któregoś z zachowań, które powinny być regulowane z zasady ?
