Rok 2010 jest rokiem wdrażania Dyrektywy nr 2009/50/WE, tzw. Dyrektywy Blue Card. Ustanawia ona przepisy dotyczące Europejskiej Niebieskiej Karty. Jest to system w ramach, którego, Unia Europejska umożliwia wysoko wykwalifikowanym imigrantom legalne zatrudnienie i pobyt w dowolnie wybranym państwie wspólnoty przez okres do dwóch lat, korzystanie z równego dostępu do praw socjalnych oraz szybkie procedury uzyskania zgody na legalny przyjazd i podjęcie pracy.
Dyrektywa w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji weszła w życie 29 czerwca 2009 roku i powinna zacząć obowiązywać od połowy 2011 roku.
Blue Card jest próbą otwarcia rynku pracy UE dla wykształconych pracowników, z państw, których rozwój społeczno-gospodarczy nie jest w stanie zapewnić wysokiej jakości życia. System ten budzi jednak wiele wątpliwości – już obecnie wiele krajów rozwijających się nie radzi sobie z masową emigracją fachowców. Wraz z nią kraje biedne dodatkowo tracą fundusze zainwestowane w edukację specjalistów. Dyrektywa może ten problem zintensyfikować, co stanie się przeszkodą w równomiernym rozwoju krajów trzecich.
Przedstawiciele Komisji Europejskiej argumentują, że ograniczenie czasowe imigracji zapisane w dyrektywie zapobiegnie „drenażowi mózgów” z biedniejszych regionów świata, a powracający pracownicy do swoich krajów, będą wyposażeni w cenne doświadczenia zawodowe. Zmniejszy to deficyt specjalistów na rynku Unii Europejskiej, a w efekcie kraje rozwijające się na tym również skorzystają. Jednak powstałe zastrzeżenia do projektu wpłynęły na zapis dotyczący „etycznej rekrutacji” – zakazujący naboru pracowników z sektorów, w których kraje rozwijające się już cierpią na deficyt kadry.
Europejska Unia Małych i Średnich Przedsiębiorstw oraz Klasy Średniej – UNICORN, przeanalizowała dyrektywę pod kątem polskiego rynku pracy. Wnioski nie są optymistyczne – Polska może znaleźć się w trudnym położeniu wobec faktu, że obecnie wielu z polskich specjalistów jest zmuszonych do szukania pracy poza granicami kraju, a wysoko wykwalifikowani pracownicy z krajów trzecich staliby się dodatkową konkurencją. Zdaniem Jerzego Samborskiego, Prezesa UNICORN, polityka migracyjna Polski i UE powinna się zogniskować na pozyskiwaniu obcokrajowców zdolnych do kreowania nowych miejsc pracy.
Blue Card – Dyrektywa nr 2009/50/EC, opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE, dnia 29.06.2009
PODSTAWOWE POSTANOWIENIA
• Unifikacja procedur wizowych dla wysoko wykwalifikowanej kadry pracowniczej z krajów trzecich
• Zapewnienie pracownikom z poza Unii i ich rodzinom, równych praw socjalnych i ekonomicznych
• Wynagrodzenie na poziomie nie niższym, niż co najmniej 1,5 wartości średnich zarobków obowiązujących w państwie zatrudnienia obcokrajowca
• Po dwóch latach rezydencji w jednym kraju, imigrant może ubiegać się o przeniesienie do drugiego państwa UE, jeśli wcześniej uzyskał tam ofertę pracy
• Po przepracowaniu pięciu kolejnych lat w danym kraju, rezydent może starać się o zgodę nastały pobyt
• Kraje członkowskie Państw mogą określić ilu pracowników potrzebują i wprowadzić stosowne kwoty imigracyjne
• Wielka Brytania, Irlandia i Dania są wyłączone z poza zasięgu Karty
• Karta powinna zacząć obowiązywać od połowy 2011 roku
KRYTERIA REKRUTACYJNE
• Kwalifikacje potwierdzone trzyletnią edukacją na uczelni wyższej, albo pięcioletnim doświadczeniem zawodowym w danej branży
• Posiadanie honorowanego w Unii dyplomu ukończenia studiów
• Zawarcie przez potencjalnego pracownika umowy o pracę na minimum jeden rok.
Źródło: UNICORN,
Unijna Polityka Spójności dla Rozwoju. Sprawa Blue Card, Nina Józefina Bąk
Artykuł pochodzi z serwisu saz.org.pl
Rok 2010 jest rokiem wdrażania Dyrektywy nr 2009/50/WE, tzw. Dyrektywy Blue Card. Ustanawia ona przepisy dotyczące Europejskiej Niebieskiej Karty. Jest to system w ramach, którego, Unia Europejska umożliwia wysoko wykwalifikowanym imigrantom legalne zatrudnienie i pobyt w dowolnie wybranym państwie wspólnoty przez okres do dwóch lat, korzystanie z równego dostępu do praw socjalnych oraz szybkie procedury uzyskania zgody na legalny przyjazd i podjęcie pracy.
Dyrektywa w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji weszła w życie 29 czerwca 2009 roku i powinna zacząć obowiązywać od połowy 2011 roku.
Blue Card jest próbą otwarcia rynku pracy UE dla wykształconych pracowników, z państw, których rozwój społeczno-gospodarczy nie jest w stanie zapewnić wysokiej jakości życia. System ten budzi jednak wiele wątpliwości – już obecnie wiele krajów rozwijających się nie radzi sobie z masową emigracją fachowców. Wraz z nią kraje biedne dodatkowo tracą fundusze zainwestowane w edukację specjalistów. Dyrektywa może ten problem zintensyfikować, co stanie się przeszkodą w równomiernym rozwoju krajów trzecich.
Przedstawiciele Komisji Europejskiej argumentują, że ograniczenie czasowe imigracji zapisane w dyrektywie zapobiegnie „drenażowi mózgów” z biedniejszych regionów świata, a powracający pracownicy do swoich krajów, będą wyposażeni w cenne doświadczenia zawodowe. Zmniejszy to deficyt specjalistów na rynku Unii Europejskiej, a w efekcie kraje rozwijające się na tym również skorzystają. Jednak powstałe zastrzeżenia do projektu wpłynęły na zapis dotyczący „etycznej rekrutacji” – zakazujący naboru pracowników z sektorów, w których kraje rozwijające się już cierpią na deficyt kadry.
Europejska Unia Małych i Średnich Przedsiębiorstw oraz Klasy Średniej – UNICORN, przeanalizowała dyrektywę pod kątem polskiego rynku pracy. Wnioski nie są optymistyczne – Polska może znaleźć się w trudnym położeniu wobec faktu, że obecnie wielu z polskich specjalistów jest zmuszonych do szukania pracy poza granicami kraju, a wysoko wykwalifikowani pracownicy z krajów trzecich staliby się dodatkową konkurencją. Zdaniem Jerzego Samborskiego, Prezesa UNICORN, polityka migracyjna Polski i UE powinna się zogniskować na pozyskiwaniu obcokrajowców zdolnych do kreowania nowych miejsc pracy.
| Blue Card – Dyrektywa nr 2009/50/EC, opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE, dnia 29.06.2009 |
| PODSTAWOWE POSTANOWIENIA • Unifikacja procedur wizowych dla wysoko wykwalifikowanej kadry pracowniczej z krajów trzecich • Zapewnienie pracownikom z poza Unii i ich rodzinom, równych praw socjalnych i ekonomicznych • Wynagrodzenie na poziomie nie niższym, niż co najmniej 1,5 wartości średnich zarobków obowiązujących w państwie zatrudnienia obcokrajowca • Po dwóch latach rezydencji w jednym kraju, imigrant może ubiegać się o przeniesienie do drugiego państwa UE, jeśli wcześniej uzyskał tam ofertę pracy • Po przepracowaniu pięciu kolejnych lat w danym kraju, rezydent może starać się o zgodę na stały pobyt • Kraje członkowskie Państw mogą określić ilu pracowników potrzebują i wprowadzić stosowne kwoty imigracyjne • Wielka Brytania, Irlandia i Dania są wyłączone z poza zasięgu Karty • Karta powinna zacząć obowiązywać od połowy 2011 roku |
| KRYTERIA REKRUTACYJNE • Kwalifikacje potwierdzone trzyletnią edukacją na uczelni wyższej, albo pięcioletnim doświadczeniem zawodowym w danej branży • Posiadanie honorowanego w Unii dyplomu ukończenia studiów • Zawarcie przez potencjalnego pracownika umowy o pracę na minimum jeden rok. |
Źródło: UNICORN,
Unijna Polityka Spójności dla Rozwoju. Sprawa Blue Card, Nina Józefina Bąk
