W marcu 2010 wkurzony Obama postanowił eksperymentalnie wdrożyć ROWE – Results Only Work Environment. Uznał, że doprawdy bezsensem jest oczekiwanie od pracowników administracji państwowej, że będą w pracy na 9, jeśli na zewnątrz szaleją burze śnieżne, komunikacja nie działała, a na drogach tworzą się szalone korki, zawierające nie mniej od Obamy wkurzonych ludzi, usiłujących wbrew wszystkiemu dotrzeć do pracy na czas. Oczywiście nie docierali na czas, Obama samotnie czekał przy biurku w Gabinecie Owalnym zapewne stukając w rzeczone biurko palcami, państwo traciło kasę, ludzie nie wykonywali swoich obowiązków i administracja państwowa leżała na łopatkach. Obama uznał nie bez racji, że ma w nosie tradycyjną organizację pracy od 9-17, skoro w sytuacji czegoś zupełnie zwyczajnego, czyli zimowej śnieżycy, ludzi przy biurkach nie ma. A gdzie są i w jakim stanie ducha mniej więcej wiadomo. Postanowił więc powiedzieć ludziom z właściwą sobie swadą, że dopóki ich zadania są wykonywane, to przestaje interesować go gdzie i kiedy wykonują obowiązki służbowe. Liczy się przecież efekt ich pracy, a nie idiotyczne zasady służące głównie komfortowi szefa. Komfortu wynikającego ze złudnego poczucia kontroli.
Czy wobec takiej decyzji szefa biura się wyludniły? Nie – ludzie naprawdę sami potrafią decydować jak najlepiej wykonać swoją pracę, jeśli da się im wolną rękę.
Czy Obama jest szczęśliwszy? Pewnie, przestały go obchodzić śnieżyce i otrzymuje czyste rezultaty
Czy ludzie są szczęśliwsi? Pewnie, mają kontrolę nad swoim życiem i jasno definiowane cele. Nie muszą godzinami stać w korkach, spóźniać się po dzieci do przedszkola, zastanawiać się jak wykopać samochód spod hałd śniegu przy pomocy aktówki…
Czy więc biuro jest najważniejsze? Jak wynika z globalnego badania Cisco 60% pracowników jest przekonanych, że wydajna praca nie wymaga obecności w biurze.
Cisco przebadało 2600 pracowników i informatyków na całym świecie. To sporo i daje nam wiarygodną próbę. Grupa 13 krajów objęła USA, Meksyk, Brazylię, Wielką Brytanię, Francję, Hiszpanię, Niemcy, Włochy, Rosję, Indie, Chiny, Japonię i Australię. Nie ma tu Polski – przynajmniej na razie. Zresztą w żadnym badaniu dotyczącym pracy poza biurem Polski nie ma. To dość znamienne…
Co Proszę Państwa pokazało badanie?
1. Chcemy być flexi i mieć dostęp do sieci firmowej nawet z domowej toalety. Olewamy lukratywne stanowiska pracy na rzecz gorszych ofert, jeśli w zamian dostaniemy elastyczność. Tak twierdzi trzech na pięciu badanych.
2. Mamy żądzę wykorzystywania technologii w pracy w najszerszym możliwym zakresie. Możemy przy tym używać firmowych i prywatnych urządzeń – jest to bez znaczenia. Chcemy mieć dostęp do firmowych sieci, aplikacji i informacji w dowolnym czasie. Według ankietowanych wybór sieciowych punktów dostępu powinien w przyszłości rozszerzyć się o niestandardowe urządzenia robocze, takie jak telewizory i ekrany nawigacji samochodowych.
3. Oddajemy więcej, jeśli pracodawca da nam więcej. Spędzimy więcej czasu w pracy, jeśli pracodawca umożliwi nam dostęp do sieci firmowej. Jeśli chodzi o pracowników dysponujących dostępem do korporacyjnych sieci, aplikacji i informacji poza biurem, 45% ankietowanych przyznało się do dodatkowych 2-3 godzin poświęcanych na pracę każdego dnia, natomiast 25% – do co najmniej 4 godzin. Jednak godziny nadliczbowe nie przekładają się na większą dostępność pracowników na żądanie. Po prostu chcą oni mieć więcej możliwości zarządzania czasem pracy w ciągu całego dnia.
4. Pracownicy podkreślają również bardzo duże znaczenie możliwości pracy w dowolnym miejscu – czynnik ten może wpływać na lojalność wobec firmy (13%), wybór stanowiska (12%) i morale (9%). Na przykład dwóch na trzech pracowników na całym świecie (66%) przyznało, że przyjęliby ofertę pracy z niższym wynagrodzeniem i większą elastycznością korzystania z urządzeń, dostępem do mediów społecznościowych i mobilnością, rezygnując z lepiej płatnej oferty, pozbawionej jednak takiej elastyczności. Odsetek ten był wyższy w niektórych krajach, na przykład w Hiszpanii (78%), mimo problemów gospodarczych trwających tam od kilku lat.
Czyli chcemy! Chcemy pracować poza biurem. Ale czy możemy?
Prawie połowa informatyków uczestniczących w badaniu (45%) stwierdziła, że w zakresie zasad i technologii nie jest przygotowana do udzielania wsparcia bardziej mobilnym i elastycznym pracownikom. Najważniejszym problemem jest oczywiście bezpieczeństwo.
Chociaż wielu informatyków było przekonanych, że bezpieczeństwo (57%), budżet (34%) i doświadczenie pracowników (17%) to najpoważniejsze bariery uniemożliwiające większe rozproszenie personelu, pracownicy często twierdzili, że przeszkodami były brak rozwiązań IT i zasady korporacyjne. To stwierdzenie było szczególnie często spotykane wśród pracowników z Indii – ponad połowa badanych z tego kraju (58%) stwierdziła , że drogę do bardziej elastycznego stylu pracy blokuje brak odpowiednich rozwiązań informatycznych.
No dobra. Chcemy, nie bardzo możemy, a czy umiemy?
Prawie jeden na pięciu pracowników (19%) na całym świecie przyznał, że zauważył obce osoby spoglądające na ekran jego komputera w miejscach publicznych, natomiast kolejne 19% pracowników stwierdziło, że nigdy nie sprawdza otoczenia, w którym korzysta ze służbowych komputerów.
Prawie jeden na pięciu pracowników (17%) przyznał się do pozostawiania urządzeń bez opieki w miejscach publicznych.
Prawie trzech na pięciu pracowników na całym świecie (58%) przyznało, że pozwalają osobom spoza firmy korzystać z urządzeń firmowych bez żadnego nadzoru.
Wraz ze wzrostem stopnia rozproszenia personelu wzrasta ryzyko utraty danych. Jeden na czterech informatyków (26%) biorących udział w badaniu stwierdził, że ¼ urządzeń wydanych pracownikom w ciągu ostatnich 12 miesięcy została zagubiona lub skradziona.
No i właśnie. Chcemy, nie bardzo możemy i nie bardzo umiemy. Co z tym zrobić? Jak sądzicie?
