dyskryminacja ze względu na wiek. Termin wprowadzony w 1969 roku przez Roberta Butlera. Porównał on to zjawisko do innych form dyskryminacji, takich jak rasizm czy seksizm i zdefiniował je, jako bazującą na stereotypach dyskryminację osób w starszym wieku. Dziś rozumie się zjawisko ageizmu szerzej, jako dyskryminację ze względu na przynależność do określonej grupy wiekowej. Ageizm bardzo często występuje w środowisku pracy. Osoby dyskryminujące wychodzą tu z założenia, że wiek determinuje zdolności i poziom zaangażowania pracownika. W rezultacie poszczególne stanowiska i zadania powierzają osobom w określonym wieku. Ageizm może się ujawniać w stosunku do kandydata do pracy („szukamy osób do 30 roku życia”), a także wobec pracowników (zwalnianie starszych osób i zastępowanie ich znacznie młodszymi).
Warto pamiętać, że ageizm może dotyczyć zarówno osób starszych, jak i młodszych. Większość z nas oburza się, gdy mówimy o kimś, iż jest za stary, by wykonywać określony zawód, niewielu jednak bulwersuje stwierdzenie, że ktoś jest do czegoś za młody:-)
Alfabet HR-u udostępniony jest przez Portal Rynku Pracy HRK.PL
Warto także przeczytać:
– „Za starzy do pracy – ageizm w Polsce„
– „Ageizm w pracy, czyli co będą robić dzisiejsi uczniowie na emeryturze?„
– „Nie łapiesz się młodziaku, a panu dziadkowi też podziękujemy„